Wojska Lądowe

Wojska Lądowe – wersja minimum

11 dywizja kawalerii pancernej
10 brygada kawalerii pancernej
Leopard 2 Leopard 2 NBWP
34 brygada kawalerii pancernej
Leopard 2 Leopard 2 NBWP
17 brygada zmechanizowana
Rosomak Rosomak Rosomak

12 dywiza zmechanizowana
2 brygada zmechanizowana
M1A2 M1A2 NBWP
7 brygada obrony wybrzeża
M1A1 NBWP NBWP
12 brygada zmechanizowana
Rosomak Rosomak Rosomak

16 dywiza zmechanizowana
9 brygada kawalerii pancernej
K2 K2 NBWP
15 brygada zmechanizowana
K2 NBWP NBWP
20 brygada zmechanizowana
NKTO NKTO NKTO

18 dywiza zmechanizowana
1 brygada panerna
M1A2 M1A2 NBWP
19 brygada zmechanizowana
M1A1 NBWP NBWP
21 brygada zmechanizowana
NKTO NKTO NKTO

6 batalionów NKTO
11 batalionów NBWP

tak tylko zauważam…

Jak ogarnąć bałagan w Wojskach Lądowych?

Odchodząca administracja w MON zapoczątkowała dość istotne zmiany w Wojskach Lądowych. W początkowym okresie 2015-2022, zmiany te miały raczej charakter pozorny. Utworzone zostały Wojska Obrony Terytorialnej, najnowocześniejsze wówczas w wojsku czołgi Leopard 2 A5 przesunięto z Żagania do Wesołej w Warszawie. W 18 roku rozpoczęto formowanie 18. dywizji, zaś w 19 roku 19 brygady – w oparciu m.in. o istniejące pododdziały z 1 Brygady Pancernej i 21. Brygady Strzelców Podhalańskich.

Po rozpoczęciu wojny na Ukrainie wysłano generałów z „walizkami pieniędzy” w poszukiwaniu dostawców do zakupu sprzętu wojskowego na szybko. Efektem tego są przede wszystkim gigantyczne zakupy od Korei Południowej. Faktycznie z szybką dostawą, ale realizowane bez głębszego planu.

Piszę to krótko po tym jak MON Mariusz Błaszczak ogłosił formowanie 8. Dywizji Piechoty, która wbrew nazwie ma być typową dywizją zmechanizowaną. Na razie ma być ona jedną z 6 dywizji, z których każda ma dysponować 4 brygadami (3 ciężkimi i jedną piechoty zmotoryzowanej), a każda z brygad ma dysponować 4 batalionami liniowymi (czołgów, zmechanizowanymi lub piechoty zmotoryzowanej). Szybki rachunek 6 dywizji x 4 brygady x 4 bataliony to 96 batalionów tych 3 podstawowych typów (bez wliczania batalionów lekkiej piechoty WOT). Dla odniesienia w 2015 wojsko dysponowało ok. 34 analogicznymi batalionami, dodajmy o dość zróżnicowanym poziomie ukompletowania i tylko w pewnym stopniu na perspektywicznym sprzęcie.

Czy wraz z potrojeniem liczby batalionów idzie potrojenie liczby żołnierzy i techniki wojskowej? W tym właśnie problem, że nie. I o ile teoretyczne rosnąca liczba jednostek dobrze wygląda na papierze czy na kolejnych wystąpieniach MON gdzie wojsko jest pięknie zaaranżowanym tłem, o tyle słabo te zmiany przekładają się na realny potencjał bojowy.

W tym podsumowaniu skupię się głównie na podstawowych typach wyposażenia bojowego, ale należy mieć w pamięci, że częścią problemu są również braki kadrowe czy brak wyposażenia osobistego, czy specjalistycznego. Problemów kadrowe nie koniecznie załatwi nawet przywrócenie przymusowego poboru — warto przypomnieć, że mamy nawet nie niż, ale wręcz załamanie demograficzne.

Urealnijmy nieco plany MON, załóżmy 4 standardowe dywizje (nie 6) każda z 3 brygadami (nie z 4, 3 to obecna liczba we wszystkich dywizjach) po 4 bataliony (tu stan faktyczny jest zróżnicowany). Efekt to 48 batalionów liniowych (czołgów, zmechanizowanych lub piechoty zmotoryzowanej). Jest to zdecydowanie mniej fantastyczne 96, ale zdecydowanie więcej niż 34. Tak więc mamy tu wzrost potencjału.

Model przykładowej dywizji (planujemy cztery):

dywizja zmechanizowna
	batalion dowodzenia
	batalion rozpoznawczy 
	pułk logistyczny
	pułk saperów
	brygada ciężka
		batalion dowodzenia
		batalion logistyczny
		batalion czołgów
		batalion czołgów
		batalion zmechanizowany 
		batalion zmechanizowany 		
		dywizjon artylerii samobieżnej (155mm Krab/K9A1)
		dywizjon przeciwlotniczy
	brygada ciężka
		batalion dowodzenia
		batalion logistyczny
		batalion czołgów
		batalion czołgów
		batalion zmechanizowany 
		batalion zmechanizowany 		
		dywizjon artylerii samobieżnej (155mm Krab/K9A1)
		dywizjon przeciwlotniczy		
	brygada zmotoryzowana
		batalion dowodzenia
		batalion logistyczny
		batalion saperów
		batalion piechoty zmotoryzowanej (KTO)
		batalion piechoty zmotoryzowanej (KTO)
		batalion piechoty zmotoryzowanej (KTO)
		batalion piechoty zmotoryzowanej (KTO)
		dywizjon artylerii samobieżnej (nośnik kołowy)
		dywizjon przeciwlotniczy
	pułk/brygada artylerii
		dywizjon dowodzenia
		dywizjon artylerii samobieżnej (155mm Krab/K9A1)
		dywizjon artylerii samobieżnej (155mm Krab/K9A1)
		dywizjon artylerii rakietowej (Homar-K)
		dywizjon artylerii rakietowej (Homar-K)
		dywizjon artylerii rakietowej (Homar-K) - opcja
		dywizjon artylerii przeciwpancernej (Otokar Brzoza)
		dywizjon amunicji dalekiego zasięgu (Gladius)
		batalion logistyczny

Przeanalizujmy teraz główne typy uzbrojenia:

16 batalionów czołgów – posiadany lub zamówiony sprzęt perspektywiczny

  • 4 bataliony czołgów Leopard 2 (11 dywizja)
  • 3 bataliony czołgów K2 (16 dywizja) – konieczność zamówienia wyposażenia kolejnego batalionu oraz ewentualnej rezerwy sprzętowej (nie więcej niż 100 wozów), jak widać nie jest to liczba, która warunkowałaby otworzenie montażu K2 w Polsce.
  • 4 bataliony czołgów M1A2 (18 dywizja)
  • 2 bataliony czołgów M1A1 (12 dywizja) – 12 ma charakter lżejszy od innych dywizji, obecnie dysponuje zaledwie jednym batalionem czołgów, „wypełniające lukę” czołgi M1A1 mogłyby pozwolić na przezbrojenie 2 BZ zgodnie z modelem z innych brygad, 12 BZ jest brygadą piechoty zmotoryzowanej, natomiast model wyposażenia 7 BOW pozostawiłbym otwarty (ale na potrzeby obliczeń przyjmuję ją jako typową BZ)

16 batalionów zmechanizowanych – tu sytuacja jest tragiczna, ponieważ obecnie wojsko może nie dysponować wystarczającą liczbą nawet zupełnie przestarzałych BWP-1, nowy wóz Borsuk nie jest gotowy do rozpoczęcia produkcji seryjnej, a 16 batalionów jest to ok 1000 wozów bojowych + blisko drugie tyle specjalistycznych.

16 batalionów piechoty zmotoryzowanej – oddziały których podstawowym wyposażeniem są kołowe transportery opancerzone. Obecnie wojsko dysponuje KTO w wersji bojowej pozwalającej na wyposażenie 4 batalionów, ok. 60 wozów zostało przekazanych Ukrainie (jest to mniej-więcej ekwiwalent jednego polskiego batalionu lub dwu ukraińskich). Tak więc deficyt to 12 batalionów (750 wozów z dużą więżą). Nurtujące pytanie to dlaczego zmawiamy gotowy sprzęt wojskowy za granicą, bez wsparcia polskiego przemysłu (czołgi Abrams, czołgi K2, haubice K9), a linia produkcyjna Rosomaków w Siemianowicach Śląskich stoi? Dlaczego w tym wypadku tak palący problem pilnych zakupów uzbrojenia nie pozwala na zakupy nowych podwozi Rosomaków? Czy problemem jest to, że Rosomak jest fiński, a nie koreański?

20 dywizjonów artylerii samobieżnej 155 mm (w tym 4 potencjalnie o trakcji kołowej) – Obecne zamówienia opiewają na 212 haubic K9A1 (co przekłada się na 8 dywizjonów oraz słuszną rezerwę) oraz 48 haubic Krab (2 dywizjony). Jako że polskie wojsko przekazało Ukrainie większość Krabów, wedle różnych szacunków (brak ścisłych danych) liczba Krabów, jakie pozostały w Polsce zawiera się miedzy 8 a 26 (w najlepszym wypadku jeden dywizjon). W oddziałach gdzie preferowana by była trakcja kołowa, można założyć pomostowe wykorzystanie haubic Dana 152 mm. Liczba dział tego typu, jaka trafia na Ukrainę, zdaje się sugerować, że Polska nie przekazywała ich do tego kraju.

16 dywizjonów artylerii rakietowej na szczeblu dywizji – 4 dywizje to 4 pułki lub brygady artylerii, to minimum 8 dywizjonów artylerii rakietowej. Zamówienie w Korei opiewa na 218 wyrzutni integrowanych z polskim podwoziem Jelcz i SKO Topaz, by stworzyć system Homar-K. 218 wyrzutni to 8 lub 9 dywizjonów po 24 wozy ogniowe, lub nawet 12 dywizjonów po 18 wozów ogniowych (obecnie MON preferuje ten drugi model). Jednocześnie wojsko odebrało jeden dywizjon 18 M142 HIMARS i planuje zakupy spolonizowanych HIMARSów, czyli Homar-A. Zakładałbym, że miejsce dla tych systemów byłoby w brygadzie artylerii rakietowej o centralnym podporządkowaniu.

Jak widać nawet ten mocno zredukowany (w zasadzie o połowę) względem planów odchodzącej administracji w MON plan rozwoju Wojsk Lądowych, wiąże się ze znaczącym wzrostem nie tylko potencjału ilościowego, ale przede wszystkim jakościowego. Za zakupami głównych typów uzbrojenia idą ogromne ilości sprzętu pomocniczego, wozów dowodzenia, rozpoznawczych, ewakuacji medycznej, ewakuacji lub pomocy technicznej, wozy inżynieryjne, mosty (przęsłowe lub pływające). Ten cały absolutnie niezbędny sprzęt to drugie kosztów i ludzi. A nie dotykamy tu tak kosztownych aspektów jak np. obrona powietrzna, czy rezerwy amunicji oraz części zamiennych.

Tak zwane „plany” odchodzącej administracji w MON są zupełnie nierealne i przeprowadzane bez faktycznego planowania. Ich następcy będą musieli podjąć próbę opanowania tego chaosu.

11 dywizja
	10 brygada (2x Leopard 2 + 2x BWP)
	34 brygada (2x Leopard 2 + 2x BWP)
	17 brygada (4x KTO)
12 dywizja
	2 brygada (2x M1A1 + 2x BWP)
	12 brygada (4x KTO)
	7 brygada (jaki model ma przyjąć?)
16 dywizja
	9 brygada (2x K2 + 2x BWP)
	15 brygada (4x KTO)
	20 brygada (2x K2 + 2x BWP)
18 dywizja
	1 brygada (2x M1A2 + 2x BWP)
	19 brygada (2x M1A2 + 2x BWP)
	21 brygada (4x KTO)

Renesans automatycznych karabinów wyborowych

W ostatnim czasie widoczne jest zwiększenie zainteresowania wiodących światowych armii automatycznymi karabinami używającymi pełnego naboju karabinowego 7,62mm służącymi do prowadzenia ognia precyzyjnego. Choć na pierwszy rzut oka zainteresowanie to może być krótkotrwałe i wynikać jedynie ze specyficznych potrzeb prowadzonego obecnie konfliktu w Afganistanie to pamiętać należy, iż wiele konstrukcji tego typu przewinęło się przez uzbrojenie armii świata znajdując stałe miejsce.

Więcej…

Narodowy Program Pancerny

W ostatnich tygodniach słyszeć można doniesienia o możliwym utworzeniu Narodowego Programu Pancernego, jego głównym promotorem jest Wiceminister Obrony Narodowej, generał dywizji w stanie spoczynku Waldemar Skrzypczak. Przyjrzyjmy się elementom programu.

Modernizacja czołgów Leopard 2

Z całą pewnością pozytywna informacja. Używane od 10 lat czołgi Leopard 2 A4 sprawdziły się i zyskały bardzo pozytywne opinie użytkowników. Obecnie dokumentacje i prawa do modernizacji czołgów posiadają zarówno Krauss-Maffei-Wegmann (współpracujący z zakładami Bumar-Łabędy) jak i z Rheinmetall Defence (współpracujący z Wojskowymi Zakładami Motoryzacyjnymi). Obie firmy mają do zaoferowania ciekawe pakiety zwiększające możliwości czołgu. Co może budzić obawy to, iż Bumar i KMW zostali z góry naznaczeni na wykonawcę, co niekoniecznie musi być najlepszym rozwiązaniem. Miałem okazję zapoznać się z działaniem SKO proponowanego dla Leoparda przez Rheinmetall, firma ta oferuje rozwiązanie doskonalsze niż KMW, zwłaszcza, jeśli modernizacja KMW miała by się opierać na już ponad 20 letnim PERI-R17 A2. Interfejs zastosowany w Leopard 2 Revolution wyprzedza rozwiązanie z Leoparda 2 A6, przy okazji oferuje unifikację z bezzałogową wieża Lance RC tego producenta. Czy nie było by lepiej wybrać elementy z ofert obu firm?
(więcej…)

Reforma dowodzenia Siłami Zbrojnymi

Polska Zbrojna napisała:

Sztab Generalny Wojska Polskiego będzie organem doradczo-planistycznym. Powstaną też dwa dowództwa: jedno – odpowiedzialne za ogólne dowodzenie, drugie za dowodzenie żołnierzami w czasie wojny i kryzysu. Takie zmiany zakłada projekt ustawy, którą właśnie podpisał minister Tomasz Siemoniak.

Nowelizacja Ustawy o Urzędzie Ministra Obrony Narodowej oraz innych ustaw ma doprowadzić do uproszczenia struktury kierowania i dowodzenia Siłami Zbrojnymi. W tym celu MON chce połączyć wszystkie dowództwa rodzajów Sił Zbrojnych w jedno – Dowództwo Generalne Sił Zbrojnych. Reforma przewiduje też rozdzielenie funkcji planistycznych, dowodzenia ogólnego i dowodzenie operacyjnego Siłami Zbrojnymi.
(więcej…)

Likwidacja 6. Brygady Desantowo-Szturmowej

Na NFOW pojawiła się notka pierwotnie opublikowana przez gen. dyw. Romana Polko.

Celowo używam starej nazwy jednostki.

„Drodzy Koledzy Spadochroniarze,

W Dniu Święta Weterana dotarła do mnie wiadomość, że MON, prawdopodobnie w uznaniu zasług 6 Powietrzno – Desantowej w realizacji misji poza granicami kraju (Bośnia, Kosowo, Irak, Afganistan) planuje… likwidację tej elitarnej jednostki!!!

O likwidacji etatów biurokratów z krakowskiego korpusu nie słyszałem.
To nie jest ponury żart, tylko próba likwidacji elity Wojska Polskiego.
Osobiście przeżywam deja vu – w 2000r. były podobne plany likwidacji GROM-u.
Nie wiem komu zależy na likwidacji elit, ale wiem, że jako żołnierze elitarnej „6” musimy walczyć o tę jednostkę. Ponieważ cała operacja obliczona jest na ciche usunięcie elity polskiego wojska w cień – nie można pozwolić aby ten akt dywersji sie powiódł.
ze spadochroniarskim pozdrowieniem

Roman Polko żołnierz „6” w latach 1996-2000”

Jest to kolejny przykład wojny o stanowiska na górze wojska, bez zwracania uwagi na dół. Niszczy się najlepsza jednostkę, której żołnierze zawsze wykonywali najtrudniejsze zadania, to oni piersi jechali do Iraku i Afganistanu, nawet teraz „szósta” przygotowuje się do ponownego wyjazdu do Afganistanu gdzie obsadzać będzie ostatnią zmianę i wycofywanie kontyngentu, (dlatego też destrukcyjne plany nie będą mogły wejść przed 2014).

Minister Siemoniak na Tweeterze, zaprzeczył tym informacjom:

gdziewojsko@TomaszSiemoniak Panie Ministrze, Nie likwidujmy 6. !

TomaszSiemoniak@gdziewojsko Nie ma takiego planu, a gdyby ktoś to proponował, jestem zdecydowanie przeciwny. #6_Brygada

W jednostce informacja taka krąży już od jakiegoś czasu. Jak zawsze w przypadku Wojska Polskiego – NICZEGO nie można być pewnym.

Kawaleria Powietrzna

Kawaleria Powietrzna to już klasyka. Serial dokumentalny w reżyserii Jacka Bławuta i Wojciecha Maciejewskiego wyprodukowana dla TVP w 2000 r. Emitowała go „dwójka”.

Serial przedstawia szkolenie żołnierzy zasadniczej służby wojskowej w 25 Brygadzie Kawalerii Powietrznej w Tomaszowie Mazowieckim.

(więcej…)

Uzbrojenie osobiste żołnierzy

W ostatnim czasie rozgorzała dyskusja na temat uzbrojenia osobistego żołnierzy, kto powinien mieć, jaki karabinek, komu przysługiwać winien pistolet. Ciekawą prawidłowością, którą zauważyłem jest fakt, iż nie wprowadza się rozróżnienia na żołnierzy liniowych, czyli piechoty (zmechanizowanej, aeromobilne, górskiej) oraz obsługi sprzętu, broni zespołowej czy pododdziałów tyłowych.

Dla żołnierza piechoty, dla którego walka ogniowa przy użyciu karabinka jest podstawowym zadaniem, natomiast dla pozostałych żołnierzy ich podstawowym zadaniem jest, co innego(obsługa broni zespołowej, kierowanie pojazdem itd.), karabinek wykorzystywany jest przez nich w sytuacjach awaryjnych. Różny sposób użycia definiuje różne wymagania pod kątem broni.

Broń żołnierza piechoty, szturmana – podstawowy karabinek widzę, jako konstrukcje w układzie klasycznym z lufa długości ok. 16 cali. Lufa powinna mieć gruby profil, dający większa pojemność cieplną i zmniejszający negatywny efekt pogarszania się celności broni w miarę nagrzewania się lufy. W ostatnim czasie wojska Niemieckie zaobserwowały taką prawidłowość na karabinkach G36.
(więcej…)