Użytkownicy czołgów Leopard 2

Chile

Pierwszą partię czołgów Leopard 2 Chile zakupiło 14 grudnia 2007. Pierwotnie zakup obejmował 118 czołgów, następnie był powiększany, by osiągnąć 172 wozy kosztujące łącznie 88 mln Euro (ponad 0,5 mln Euro za wóz). Przezbrajanie w nowy czołg trzech batalionów pancernych zakończyć się ma w 2010

Dania

W grudniu 1997 rząd duński zdecydował się na zakup 51 czołgów Leopard 2 A4 z zapasów niemieckich. Zmiany wyposażenia objęły jedynie radia zgodne z używanymi w duńskich SZ. W 2002 rozpoczął się proces modernizacji wozów do standardu oznaczonego Leopard 2 A5DK (bliskiego szwedzkim Strv 122)

Finlandia

Finlandia odkupiła od Niemiec 124 czołgi Leopard 2 A4, dostawy miały miejsce w latach 2002-2003. Czołgi uzupełnione zostały fabrycznie nowymi wozami piechoty CV90. Wozy te przeszły jedynie nieznaczne modyfikacje obejmujące systemy komunikacji Obecnie fiński MON przymierza się do modernizacji czołgów.

Grecja

Grecja zamówiła 170 Leopardów 2 HEL (wersji bazującej na opracowanym z myślą o eksporcie demonstratorze Leopard 2A6EX). Pierwszych 30 wozów zbudowanych zostało przez Krauss-Maffei Wegmann, pozostałe na licencji w Grecji przez zakłady ELBO. W sierpniu 2005 Grecja zamówiła 183 Leopardy 2A4 i 150 Leopardów 1A5 z rezerw niemieckich. Na zakupy nie miało wpływu przejęcie przez Turcję, największego potencjalnego przeciwnika Grecji, 298 Leopardów 2 A4 (porozumienie z listopada 2005)

Hiszpania

Hiszpania decyzję o przyjęciu do uzbrojenia czołgów Leopard 2 podjęła w marcu 1994. Czołg był częścią Programa Coraza 2000, obejmującego też bwp Pizarro i śmigłowce Tiger. Celem było posiadanie 308 wyprodukowanych na licencji (udział rodzimych elementów w produkcji miał wynosić 60-70%) Leopardów 2E. Jako rozwiązanie przejściowe na 5 lat od Niemiec wypożyczonych zostało 108 Leopardów 2A4. Z powodów budżetowych zdecydowano o wyprodukowaniu jedynie 219 nowych czołgów i zatrzymaniu na stałe wypożyczonych wozów. Leopard 2E bazuje na wariancie A6. Obok szwedzkich Strv 122 są to jedne z najlepiej opancerzonych Leopardów (ustępują jedynie wozom greckim) – pamiętać należy, że w odróżnieniu od czołgów niemieckich czy holenderskich, zostały wyprodukowane w standardzie A5 – nie zaś doprowadzone do niego przez modernizację.

Holandia

Holandia była pierwszym eksportowym odbiorcą Leopardów 2, na mocy porozumienia z 2 marca 1979 stała się użytkownikiem 445 Leopardów 2 NL dostarczonych do czerwca 1986. W wyniku postzimnowojennej transformacji 114 wozów sprzedano Austrii (weszły one do wyposażenia 3 batalionów, w 2006 ich liczba została zredukowana do 2), jednak pozostające w służbie 330 wozów zmodernizowano do standardu Leopard 2 A5 NL (modernizacja analogiczna do tej, jaką przeszły wozy niemieckie). Kolejną modernizację do standardu A6 NL przeszło zaledwie 180 wozów. Nadwyżkowe sprzedane zostały za granicę, 38 Portugalii, 52 Norwegii, a 80 Kanadzie. Obecnie planowane jest pozostawienie w czynnej służbie zaledwie 73 czołgów.

Kanada

Kanada przez wiele lat była użytkownikiem Leopardów 1 (po modernizacji nazywanych Leopard C2). Przez lata prowadzone były studia na temat zastąpienia starzejącego się parku pancernego – główną rozważną konstrukcją był wariant wozu Stryker-MGS wyposażony w czołgową armatę kal. 105 mm (podobnie jak Leopard C2). Wóz opierał się konstrukcyjnie na KTO Stryker, będącym pochodną wozu LAV, szeroko używanego w siłach zbrojnych Kanady. Przełom przyniosła misja w Afganistanie, na potrzeby której wypożyczono od Niemiec 20 Leopardów 2 A6M CAN (wariant A6 wyposażony w dodatkowe wzmocnienie ochrony przeciwminowej oraz kilka innych rozwiązań jak ażurowe ekrany przeciw pociskom kumulacyjnym). Pierwsze wozy dotarły do Afganistanu 16 sierpnia 2007. Kolejne 100 wozów pozyskano m.in. z Holandii, 20 w konfiguracji A6 NL – zostaną one doprowadzone do standardu niemieckiego i przekazane jako rozliczenie za wypożyczone wcześniej 20 czołgów. Rozwiązanie to zadowoli obie strony, Kanadyjczykom oszczędzi wysokich kosztów transportu czołgów z i do Afganistanu, Niemcy otrzymają w zamian mniej zużyte wozy. Kolejne 80 wozów reprezentuje standard A4, według planów 40 z nich ma zostać zmodyfikowanych do wersji A4+ wzorowanej w na wozach A6M CAN z jednym wyjątkiem – modernizacja nie obejmie wymiany wkładów i przebudowy wieży czołgów. Czołgi te otrzymały mi. pełen pakiet wyposażenia tożsamy z A6 obejmujący sko, system stabilizacji, łączności, niechłodzony termowizor dla kierowcy czy dodatkowe opancerzenie przeciwminowe znane z wersji M wozu A6. 10 lutego 2011 ogłoszono iż Kanada pozyskała kolejne 12 czołgów, tym razem są to odkupione od Szwajcarii Pz-87 które przebudowane zostaną na wozy pomocnicze.

Niemcy

Krauss-Maffei i MaK wyprodukował dla Bundeswery łącznie 2125 czołgów Leopard 2. Najnowsze produkowane od 1985 do zakończenia produkcji w 1992 wozy reprezentowały standard A4. Wcześniejsze zostały zmodernizowane do tej wersji (standard wyposażenia wozów różnych serii produkcyjnych nie jest identyczny, jednak różnice są niewielkie). Dalszy rozwój czołgów przebiegać miał w ramach programu Kampfwertsteigerung (określanego czasem skrótowo jako KWS). Etap I obejmował skonstruowanie nowego działa o długości 55 kalibrów, czyli o 1,3 m dłuższego od starego. Większa długość gwarantuje większą prędkość wylotową, a przez to większą energię pocisku. Armata L55 wykorzystana została w wozach wersji A6 oraz odmianach eksportowych. Etap II obejmował wzmocnienie pancerza wieży, dodane zostały charakterystyczne, choć puste w środku kliny na przodzie wieży. Celownik działonowego przesunięty został w górę, likwidując tym samym słaby punkt w czołowym opancerzeniu czołgu. Choć brak oficjalnego potwierdzenia, najprawdopodobniej wymienione zostały wkłady opancerzenia w wieży (różnice mas wskazują, że w nowych, cięższych wkładach zastosowano gęstszy materiał – wieża czołgu wersji A4 waży 17 ton, zaś wersji A5 aż 21 ton). Zmiany objęły również wyposażenie elektroniczne, zastosowano termowizor w celowniku dowódcy PERI R17A2. Modernizacje do standardu A5 odbywały się w dwu etapach – w latach 1995 do 1998 zmodernizowano 225 wozów, zaś w latach 1999 do 2002 kolejnych 125. Pierwszy wóz standardu A6 przekazany został 7 marca 2001, bazą dla modernizacji było 160 czołgów A5 i 65 A4. Część wozów A6 otrzymała dodatkowy pakiet ochrony przeciw minom, składający się z dodatkowej płyty pancernej montowanej pod kadłubem oraz zmian wewnątrz wozu (jak siedziska załogi podwieszone do stropu). Kolejnym etapem rozwoju ma być zaprezentowana na Eurosatory 2010 wersja A7, skupiająca się na lepszym przystosowaniu wozu do działań asymetrycznych.

Singapur

Pierwsze Leopardy 2 Singapur otrzymał w połowie 2007. Pierwotnie zakładano dostarczenie 96 wozów (w tym 30 z przeznaczeniem na części zamienne), jednak zamówienie to zostało poszerzone i obejmie przebudowę części wozów na pojazdy specjalistyczne. Czołgi używane przez Singapur zostały dostosowane do lokalnych wymagań poprzez zastąpienie karabinów MG3 karabinami FN MAG (jak na wozach rodziny NL) i zainstalowanie lokalnych środków łączności. Na paradzie wojskowej z okazji święta narodowego część czołgów zaprezentowana została z dodatkowym opancerzeniem Leopard 2 Evolution produkcji IBD Deisenroth Engineering. Masa zmodernizowanego wozu nie przekracza 60 ton.

Szwajcaria

Decyzję o zakupie Leopardów 2 A4 Szwajcaria podjęła w sierpniu 1983. Pierwsze z zamówionych 380 czołgów dotarły do użytkownika w 1987. Pierwszych 35 zostało wyprodukowanych w Niemczech, reszta na licencji w Szwajcarii. Lokalna nazwa czołgu to PZ 87 (Panzer 87 Leopard). Podobnie jak wozy holenderskie, Pz 87 otrzymał wiele wyposażenia odpowiadającego wymaganiom lokalnego użytkownika. Od niemieckich A4 wozy różnią się posiadaniem 7,5-mm km MG87 (w miejsce MG3), radiostacjami AN/VCR 12, dodatkowymi wyrzutniami granatów oświetlających. Obecnie w gotowości utrzymywanych jest 230 wozów. Miały one przejść bardzo głęboki program modernizacji (m.in. powstał prototyp z zainstalowaną armatą kalibru 140 mm), który miał objąć m.in. SKO (dowódca otrzymał niezależny termowizor), wymieniono napędy wieży, czołgi wyposażono w dodatkowe opancerzenie wieży i dna kadłuba. Ładowniczy otrzymał zdalnie sterowany moduł uzbrojenia z wkm MG 64 (wersja popularnego M2). Ze względu na koszty jednak wiele elementów planowanego pakietu zostało zarzuconych.

Szwecja

W połowie lat 1980. Szwecja podjęła studia nad samodzielnym opracowaniem nowego czołgu. W 1989, na fali przemian politycznych, podjęto jednak decyzję, że opracowanie własnej konstrukcji jest zbyt kosztowne. W 1993 doszło do testów porównawczych czołgów Leopard 2, M1A2 Abrams i Leclerc. Według szwedzkich deklaracji, Leopard 2 spełnił wymagania w 91%, Abrams w 86%, zaś Leclerc w 63%. W styczniu 1994 podpisana została umowa obejmująca dostawę 160 Leopardów 2A4 (jako Strv 121), jedyna zmiana wyposażenia względem wozów niemieckich to instalacja szwedzkich systemów łączności. Zupełnie inaczej wygląda Strv 122/Leopard 2S. Oparty jest konstrukcyjnie na niemieckim wariancie A5, jednak z racji produkcji licencyjnej w Szwecji ma wiele zmian konstrukcyjnych. Wzmocniony został poziom ochrony stropu wieży, przyrząd obserwacyjny kierowcy zastąpiony został szwedzkim, stosowanym na wozach CV90, wzmocnione zostały zbiorniki paliwa, zastosowano systemy chłodzące spaliny oraz odcinające dopływ powietrza do silnika w przypadku wykrycie niepożądanych substancji (np. napalmu), jako pierwszy czołg w Europie wóz otrzymał taktyczny system dowodzenia i kontroli. Część czołgów oznaczonych Strv 122B otrzymało również dodatkową płytę pancerną wzmacniającą ochronę przed minami i fugasami (najprawdopodobniej identyczną z tą zastosowaną w wozach A6M). Choć Strv 22B wciąż jest jedną z najnowocześniejszych wersji Leoparda 2 (czy czołgów podstawowych w ogóle) to jednak ciągle prowadzone są prace nad jego udoskonaleniem. W drugiej połowie 2010 roku zademonstrowana została propozycja czołgu MBT/Strv 122B Evolution gdzie wiele elementów opancerzenia wykonanych ze stali takich jak fartuchy boczne zastąpionych zostało nowymi opracowanymi przez IBD Deisenroth Engineering (użyto mi. nanoceramiki). Masa czołgu po tym doposażeniu wzrosła symbolicznie zaledwie o 350 kg.

Turcja

Turcja od 2006 przejęła łącznie aż 298 czołgów Leopard 2A4 które mają zostać głęboko zmodernizowane przez rodzimy przemysł, mający już doświadczenie z modernizacji czołgów rodziny Leopard 1. Ciekawy jest zupełny brak uprzedzeń tureckiego przemysłu obronnego tak boleśnie widocznych w Polsce które nie widzą konfliktu w jednoczesnej głębokiej modernizacji używanych Leopardów 2 i opracowywaniu własnego czołgu podstawowego Altay (opba projekty będą współdzielić wiele elementów wyposażenia włącznie z SKO).