KTO Rosomak
Polska wersja pojazdu Patria AMV produkowanego przez Patria Vehicles Oy, zwycięzca zakończonego w grudniu 2002 r. przetargu na 690 Kołowych Transporterów Opancerzonych. Nazwa została wybrana w wyniku konkursu ogłoszonego w czasopiśmie Nowa Technika Wojskowa. Zgodnie z umową produkcja większości zamówionych pojazdów ma odbywać się w Wojskowych Zakładach Mechanicznych w Siemianowicach Śląskich.
WPB Anders
Wielozadaniowa Platforma Bojowa Anders to projekt podwozia, które stać się ma podstawą dla zunifikowanej rodziny gąsienicowych wozów opancerzonych. Koncepcja Andersa wypracowana została w ramach Polskiej Wizji Przyszłego Pola Walki (bliska w swoich konkluzjach do skasowanego amerykańskiego programu Future Combat Systems).
BWP-2000
BWP-2000 to bojowy wóz piechoty opracowywany w latach 90tych w Polsce przez OBRUM (Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Urządzeń Mechanicznych). Konstrukcja powstała na bazie ciągnika gąsienicowego SPG-1 Kalina (powiązanego konstrukcyjnie z radzieckim ciągnikiem artyleryjskim MT-S). Pojazd zaprojektowany jako środek transportu i walki pododdziału piechoty. Dwa prototypy BWP-2000 powstały w 1997 roku, jeden z nich wyposażony był w pełni funkcjonalną (również prototypową) wieżę Oto Melara T60/70A.
Polski Czołg Lekki, a światowe trendy i polskie potrzeby
Czołgi na świecie. Przyglądając konstrukcje używane na świecie – zarówno wozy konstrukcyjnie zupełnie nowe jak i wzorom służącym już jakiś czas zauważyć należy zdecydowanie dominują konstrukcje które można zakwalifikować jako czołgi III generacji zachodniej, w pewnych częściach świata widać również mocną pozycję wozów konstrukcyjnie bazujących na rozwiązaniach radzieckich (czołgi T-72, T-80 oraz ich pochodne).
Modernizacja polskich czołgów Leopard 2
Rozwój techniki wojennej od zawsze opiera się na odwiecznym wyścigu miecza i tarczy. Nie inaczej jest z czołgami. Z jednej strony mamy do czynienia z coraz doskonalszymi i bardziej wyrafinowanymi sposobami zwalczania pojazdów pancernych, z drugiej, same czołgi stają się coraz bardziej mobilne, a dzięki nowoczesnym systemom obserwacyjnymi i zaawansowanej technologicznie amunicji mają coraz większą siłę ognia. Zbudowane z coraz doskonalszych materiałów pancerze, wspierane rozwiązaniami reaktywnymi i aktywnymi pozwalają zwiększyć przeżywalność. Rola czołgu na współczesnym polu walki zmienia się, jednak z całą pewnością nie zanika. Jak dowiodły doświadczenia wojen lat 1990. lotnictwo nie wystarczy by zająć dany teren potrzebne są do tego siły pancerno-zmechanizowane.
M1 Abrams
Genezy M1 doszukiwać się należy w nieudanym joint venture pomiędzy RFN a USA mających na celu opracowanie nowego, wspólnego czołgu podstawowego w ramach programu MBT-70. Założenia dla nowej maszyny były niezwykle ambitne i można rzec celowano w stworzenie najlepszego zachodniego czołgu podstawowego, jednakże z racji opóźnień, problemów technicznych, rosnących kosztów i rozbieżności w wymaganiach dla maszyny między US.Army a Heer (co de facto skutkowało projektowaniem dwóch podobnych ale jednocześnie różnych czołgów) RFN jako pierwsza zrezygnowała z projektu i fundusze skierowano na opracowanie nowej prostszej maszyny, co zaowocowało konstrukcją czołgu podstawowego Leopard 2.
Dwa dramaty – czyli o amunicji czołgowej słów kilka
Polski dramat pancerny trwa. MON na fali kolejnych redukcji oraz restrukturyzacji odłożyło problem czołgów aż do 2018 zadowalając się wozami na poziomie lat 1985 – 1990, czyli niemodernizowanymi Leopardami-2A4, oraz niezbyt głęboko zmodernizowanymi T-72M1, czyli PT-91. Obecnie przebiegający remont konserwacyjny (nie mylić z modernizacjom!) 20 T-72M1 oraz 40 PT-91 za 145mln PLN nic nie zmienia w tej kwestii.
W cieniu owego dramatu pancernego skrywa się drugi – nie mniejszy – jest to palący kryzys polegający na praktycznym braku nowoczesnej amunicji przeciwpancernej. Sprawa jest tym bardziej skandaliczna, że ciągnie się od roku 2000. Przez ponad dekadę nikt, nic z tym nie zrobił.
Dwa dramaty – Część 2
Dwa dramaty – Część 3
Neue Gepanzerte Plattformen
NGP (czyli Neue Gepanzerte Plattformen) był projektem, który wystartował w 1990 i w pewnych swych elementach był kontynuowany aż do 2002. Jego zadaniem było opracowanie niemieckiej „platformy pancernej nowej generacji”, czyli następcy rodziny Leopard 2. Głównym koordynatorem był Krauss-Maffei Wegmann.
Aktywne Systemy Ochrony (APS)
Od momentu powstania czołgów trwa wyścig pancerz – pocisk. Do końca lat 40tych był on prowadzony drogą prostego zwiększania grubości pancerza. Pierwszą zmianę wymusiło masowe wprowadzenia do wyposażenia armii ręcznych granatników przeciwpancernych (rgppanc) oraz przeciwpancernych pocisków kierowanych (ppk). Stosowanie głowic kumulacyjnych (HEAT) spowodowało konieczność zmian w architekturze pancerza. Zamiast odlewów, lub spawanych płyt walcowanej stali pojawiły się pancerze z wkładami zawierającymi elementy ceramiczne, oraz gumowe.
Ostatnie ogniwo – niedoszła IV generacja czołgów podstawowych
W ciągu ostatnich dwóch lat światło dzienne ujrzało kilka dotąd nieznanych prototypów konstrukcji. Wozy te miały wejść do uzbrojenia wojsk pancernych NATO oraz ZSRR w ostatniej dekadzie XX wieku, i stać się trzonem jednostek ciężkich w następnych latach. Ujawnione zostały zdekompletowany prototyp EGS (będący pokłosiem niemieckiego Neue Gepanzerte Plattformen), w sieci znalazły się dobrej, jakości zdjęcia rosyjskiego Obiekt 640.
Gdzie zaczyna się wojsko… 